IDYLLISCHE PLAATJES MET EEN ZWART RANDJE

In Nieuw-Zeeland heeft een eeuwenoude misdaad de kop opgestoken: diefstal van vee en illegale slacht. De uitgestrektheid van landerijen en de verkoop van familiebedrijven aan corporaties, wat tot gevolg heeft dat er minder mensen toezicht houden, zijn hier mede verantwoordelijk voor.

We hebben allemaal een bepaald beeld van landen die sterk verwesterd zijn. Zo ook van Nieuw-Zeeland. Land van immigranten. We hebben de film Brideflight gezien, we zijn er misschien geweest; een land waar het goed vertoeven is. Een prachtig land ook.

Maar er is een keerzijde. De minder bedeelde bewoners hebben het moeilijk. Times are tough. Moeilijk genoeg om het vlees op de zwarte markt te kopen en niet al teveel na te denken over de herkomst ervan.

Er wordt vee gestolen. Afgelopen jaar duizenden. Paarden, koeien, geiten. Alles waar vlees aan zit. Maar al te vaak rijdt de politie naar deze zogeheten backyard butcheries. Op afgelegen boerderijen of in schuren worden ze dan verwelkomd door een grote zwerm vliegen en ander ongedierte dat hierop afkomen. Wat ze aantreffen is mens- en dieronterend. Er wordt niet volgens de code van respect geslacht. Het lot van deze dieren vervult menig agent met walging bij de aanblik van de slachtpartij. En dat in de hitte die het land kent.

De boeren zijn gedupeerd. Er kunnen zomaar in één nacht 500 koeien verdwijnen, zoals vorig jaar gebeurde op een boerderij in Ashburton op het Zuidereiland. En dat in een land met 10 miljoen stuks vee, meer dan het dubbele van de populatie. Of – in hetzelfde jaar bij een ander bedrijf – 1400 schapen die verdwenen in één nacht. Het gaat hier om goed georganiseerde misdaad. De dieven hebben grote veetrucks. Het is een heuse industrie.

Het platteland loopt leeg; jonge mensen trekken naar de stedelijke gebieden, dus het wakend oog van een buurman speelt geen rol meer. Sommige boeren rijden ’s nachts gewapend rond om hun vee te beschermen. Hun vertrouwen in het optreden van de politie is niet groot; ze voelen zich in de steek gelaten.

Wellicht als iedereen in het land zich het legale vlees zou kunnen veroorloven, dat het zou ophouden. Geen vraag, geen opbrengst. Maar dat is kennelijk niet zo. We dachten misschien dat in vrijheid levende dieren in Afrika het enige doelwit waren voor stropers. Niets is minder waar. Boerderijdieren die in mooie landerijen grazen, kunnen zomaar verschalkt worden. Weer een mooi plaatje op ons netvlies waarachter ellende schuilgaat.