DE GAZONFLUISTERAAR

Het ligt niet uitsluitend aan de mol die zijn aanwezigheid verraadt onder mijn gazon van 70 vierkante meter. Het ligt ook niet aan de Duitse herder van mijn schoonzoon die er af en toe overheen raust, het ligt hoofdzakelijk aan mij. Ik ben geen gazonfluisteraar.

Ik vind tuinieren leuk en dan bedoel ik de tuin winter- en voorjaarklaar maken. Voor de rest vind ik er weinig aan. De keren dat ik er in werk, slaat mijn energiemeter op nul als de groenbak vol is. Verder werken is dan zinloos, want ik kan m’n tuinafval niet meer kwijt. Dit voorjaar lag het gazon er na het verticuteren als een amateuristisch geschoren schaap bij. Aan het werk! Gelukkig struikel ik in deze tijd van het jaar in reclamefolders en bij de tuincentra over adviezen hoe er weer een fraaie grasmat van te maken. Aanbiedingen van gazonherstellers, mosbestrijders, organische meststof en onkruid weg! vliegen me om de oren. Ik maak mijn keuze en koop de dubbele hoeveelheid wondermiddel voor het aantal vierkante meters, gebaseerd op eerdere ervaringen met gazonfluisteren. Ik ben nogal kwistig met de korrels en kom altijd tekort. Regel-zaaigoedmengsel in beproefde kwaliteit, staat er veelbelovend op de verpakking. Eerst maar eens kijken of het mengsel deze beproeving doorstaat.

Als het binnen drie dagen niet regent, het gazon lichtjes besproeien, luidt een van de aanwijzingen, nadat ik de zwarte plekken van een stevige dosis zaad heb voorzien. Een flinterdun laagje potgrond erover en aanstampen. Instructies opvolgen, anders kan de ontkieming worden verstoord of zelfs afgebroken, zegt de stugge verpakking die amper met blote vingers open te krijgen is. Ik volg ze op en wacht af. Dat laatste zijn de twee duiven uit het aangrenzende parkje niet van plan. Die doen zich tegoed aan het pas gezaaide zaad.

Een week later is de mat nog steeds niet Wimbledon-waardig. Het lijkt meer op het middenstuk van een karrespoor. Ik heb inmiddels mijn licht opgestoken over de kosten die verbonden zijn aan het laten leggen van kunstgras. Dat licht heb ik maar snel weer gedoofd (4500 euro voor 70 vierkante meter). Ik steek nog maar een keer paardenbloemen uit en loop geregeld verwachtingsvol de tuin in. Alleen om hetzelfde tafereel onder ogen te krijgen. Het is net als met een defecte laptop. Die probeer je de dag erna ook nog een keer aan te zetten, alsof de nachtrust hem goed heeft gedaan.

‘Je hebt het te kort gemaaid,’ zegt mijn vrouw. Tja.., het komt duidelijk liefde tekort, het gazon. Het gras bij onze buren is altijd groener.