VAN FAALERVARING NAAR SUCCES
‘Het begint met informeren en motiveren; ben je toe aan scholing, wat is haalbaar en wat zijn je wensen.’ Aan het woord zijn RMC-trajectbegeleiders Bianca Bijl en Lucas Kroot van de gemeente Tilburg. Het onderwerp is hun dagelijks werk: jongeren tussen de 18 en 23 jaar zonder startkwalificatie opsporen en ervoor zorgen dat ze een opleiding of een leer/werktraject gaan volgen. RMC staat voor Regionaal Meld- en Coördinatiefunctie voortijdig schoolverlaten. Een startkwalificatie – zo stelt de overheid – is het minimale onderwijsniveau dat nodig is om serieus kans te maken op duurzaam geschoold werk. Jongeren tot 23 jaar die geen afgeronde opleiding hebben doorlopen die geldt als een startkwalificatie, worden gekenmerkt als voortijdig schoolverlater.
Via Duo komt in beeld welke jongeren in de regio thuiszitten en geen startkwalificatie hebben. Dat zijn er in Tilburg en de omliggende gemeentes tweeduizend. Dit omvat wel iedereen, ook mensen die nooit een start-kwalificatie zullen behalen, zoals jongeren met een lichamelijke en/of verstandelijke beperking. ‘Wat wij merken is dat iedereen wel iets wil,’ zegt Bijl. ‘Alleen maar thuis op de bank zitten komt maar zelden voor.’ De RMC-traject-begeleiders stuiten in hun werk veel op faalervaringen. Mensen die om uiteenlopende redenen hun opleiding staken, gaan werken en blijven hangen in hun baantje, terwijl ze diep in hun hart wel een carrièrewens hebben. Ze raken het zelfvertrouwen kwijt en kunnen zelf het roer niet meer ter hand nemen.
Met intensief persoonlijk contact wordt het vertrouwen van de jongere gewonnen en stuurt men aan tot oplossingsgericht denken. ‘Wij blikken niet terug op fouten, maar kijken vooruit,’ aldus Bijl. Dit zorgt ervoor dat het werk geen ‘van-negen-tot-vijf-baan’ is. ‘Wat je zegt moet je ook nakomen. Ook in het weekend zijn we bereikbaar voor de mensen die we helpen. Vertrouwen opbouwen én behouden is belangrijk.’
Het is een vooroordeel om te denken dat dit uitsluitend jongeren uit de lagere sociale klassen treft. Jongelui uit alle milieus van onze samenleving komen op het pad van de trajectbegeleiders. ‘Van niveau 1 tot hbo en de redenen zijn zeer divers,’ stelt Kroot. ‘Van een verkeerde beroepskeuze, motivatie- of relatieproblemen, van schulden tot gezondheidsproblemen en huisvestings-zaken toe.’ Hoe complex en uiteenlopend de situaties zijn, blijkt wel uit het volgende voorbeeld. Een jonge vrouw uit Jemen kon niet aantonen dat ze in haar thuisland een diploma van een hoger niveau had behaald en dreigde in ons land op een niveau-1 opleiding terecht te komen. ‘Dan kijken wij mee en door middel van een capaciteitenonderzoek kon de vrouw starten op een niveau-4 opleiding voor tandartsassistent,’ vertelt Bijl.
Men blijft de jongeren volgen totdat ze geplaatst zijn op een school of totdat ze 23 zijn. Het contact met hen is goed en de dankbaarheid vaak groot. ‘Als je mensen begeleidt naar hun beoogde traject, dan heb jij wel een verschil gemaakt in hun loopbaan,’ merkt Bijl tot tevredenheid op. Er wordt een foto getoond van een jonge vrouw die met een bos bloemen op kantoor langskwam om haar begeleider te bedanken. ‘Het zijn allemaal mensen die iets willen.’
